Zbudowany przez niemieckich szkutników 1940 r. Najstarszym zachowanym dokumentem jachtu jest karta rejestracyjna Nr 8858 z 14.04.1954r. wydana przez Rejon Dróg Wodnych we Wrocławiu. Właścicielem jachtu było wtedy Akademickie Zrzeszenie Sportowe (AZS), mieszczące się przy Wybrzeżu Wyspiańego 24 we Wrocławiu. Nazwa Ossolińczyk związana jest z Zakładem Narodowym im. Ossolińskich przeniesionym w 1947 r. ze Lwowa do Wrocławia.

W latach 50 i do połowy lat 60 ubiegłego wieku Ossolińczyk pływał pod banderą AZS. W tym czasie na Dolnym Śląsku powstawało wiele klubów i sekcji żeglarskich. Klubom przybywało nowego sprzętu, a stare łódki odstawiano na bok. W połowie lat sześćdziesiątych Ossolińczyk trafił do harcerzy wodniaków ze śródmieścia. Jacht wymagał jednak gruntownego remontu (miał już wtedy 25 lat).

Wiosną 1967 roku śródmiejscy wodniacy dostali trzy nowe omegi, a Ossolińczyka - w takim stanie w jakim wzięli z AZS - przekazali nam, harcerzom wodniakom z Hufca Południe czyli 34 Wodnej Drużynie Harcerskiej działającej przy Technikum Energetycznym, której byłem drużynowym. Od druha Wojciecha Dacko dostałem dokumenty jachtu i klucze do szopy mieszczącej się na terenie szkoły podstawowej przy ul. Dembowskiego, w której hangarował kadłub jachtu. Był w opłakanym stanie. Brakowało żagli, masztu, olinowania stałego i ruchomego, pagai, drobnego osprzętu oraz kapoków. W kadłubie była dziura o wymiarach 15 x 30 cm. Należało zrobić gretingi. Zbliżał się koniec roku szkolnego. Zaplanowaliśmy już żeglarskie wakacje nad jeziorem Niesłysz, choć drużyną wodną byliśmy dotychczas z nazwy... Zapisaliśmy się na kurs żeglarski (tylko Karawka miał stopień żeglarza jachtowego) i rozpoczęliśmy remont oraz kompletowanie wyposażenia jachtu. Maszt przewieliśmy tramwajem z AZS-u. Po żagle i drobny osprzęt pojechał Karawka (z zaszytymi w ubraniu pieniędzmi) do Warszawy. Ja z resztą drużyny zająłem się remontem kadłuba. Kapoki kupiliśmy za pieniądze szkoły. Wyrobiliśmy się! Pojechaliśmy na obóz, a łódka razem z nami.

Rok 1970 to "Rothaus" na terenie MPWiK przy basenie węglowym skąd, popłynęliśmy Odrą do Szczecina. W końcu wylądowaliśmy na pozostałościach po LOK przy ul. Na Grobli 49 gdzie zaczęło się Rancho - był rok 1971. W następnych sezonach: obozy w Sławie Śląskiej, spływy Odrą spływ rzekami z Wrocławia do Iławy (w roku 1973 po harcerskiej Akcji 1001 FROMBORK, obozy w Krzeczkowie nad Niesłyszem, nad jeziorem Dąbie, a przed wakacjami i po wakacjach pływania po Odrze i biwaki na Bajkale.